Amerikaanse politiek is beter entertainment dan een Netflix-serie

door | 17 oktober 2018

“Desperate times call for desperate measures”, zegt men in het Engels. De Amerikaanse Democraten hebben dit adagium ter harte genomen. Ze hebben zelfs alles uit de kast getrokken om een deukje in de Republikeinse boter te slaan. Met als effect tot nu toe dat Donald Trump nog steeds president is, alle onderzoeken naar hem bar weinig opleveren en hij zelfs het Amerikaanse Hooggerechtshof naar rechts heeft doen bewegen.

Het begon natuurlijk al in de zomer van 2016 tot en met 8 november van datzelfde jaar. Mensen konden en wilden niet geloven dat Donald Trump een serieuze gooi naar het presidentschap ging doen. Veel “politieke analisten” (ik wil eigenlijk 16 aanhalingstekens schrijven rond die term, maar u snapt wat ik bedoel) die over elkaar heen struikelden om te verklaren dat Donald Trump kansloos was om de presidentsverkiezingen te winnen. In het bijzonder veel Europese analisten bleven tot 5 minuten voor het bekendmaken van de uitslag (en sommigen ook tot en met de dag daarna) verklaren dat Donald Trump kansloos was. Het was een onwerkelijk schouwspel.

Trump Russia collusion

We zijn nu bijna 2 jaar verder en je zou denken dat mensen hiervan geleerd hebben. De les is dat Donald Trump dood verklaren eigenlijk een teken is van gebrek aan inzicht in de huidige Amerikaanse politiek. Er is heel veel gebeurd, maar er zijn enkele punten die maar door blijven zeuren. Dat zijn het onderzoek naar Russische bemoeienis met de verkiezingen (en Donald Trumps verband hiermee), Hillary Clinton die de publiciteit blijft zoeken, de controverse rond de benoeming van opperrechter Brett Kavanaugh, en het aanhoudende gedoe rond de Democratische senator Elizabeth ‘Pocahontas’ Warren.

Over het onderzoek rond de Russische bemoeienis in de Amerikaanse verkiezingen is al heel veel geschreven en de Amerikanen beginnen daar zelf ook een beetje moe van te worden. De berichtenstroom die gaat richting de conclusie dat de onderzoeker in kwestie, Robert Mueller, ontslagen zou worden wist na verloop van tijd alleen nog maar de politieke fijnproever te raken. Nu is het onderzoek bijna klaar voor publicatie en de verwachting is niet dat er hele grote choquerende zaken worden onthult. Sterker nog, het hele verhaal bestaat omdat veel Democraten (en anderen) niet kunnen verkroppen dat Donald Trump volgens de Amerikaanse kiesregels de verkiezingen won. Daar moest wel een samenzwering aan ten grondslag liggen. En omdat ze de Russen niet zo lief vinden zijn zij de aanstichters van die samenzwering ongeacht of de feiten wel zo liggen.

Hillary Clinton

Een persoon die de klap van de nederlaag in 2016 sowieso nog niet te boven is, is Hillary Clinton zelf. De afgelopen anderhalf jaar heeft ze besteed om een boek te schrijven over haar verlies. Ze had het manuscript beter voor zichzelf kunnen houden bij wijze van een soort therapie, want de verkoopcijfers zijn dramatisch slecht.

 

Onder nieuwsberichten waarin Hillary Clinton uitspraken communiceert zijn vooral meningen te lezen van teleurgestelde Democratische kiezers die Clinton oproepen haar gemak te houden net zoals Obama nauwelijks meer de publiciteit zoekt. Dat lijkt mij een wijze raad. Er is namelijk een sterk gerucht dat Chelsea Clinton niet de dochter van Bill en Hillary is. Als de Republikeinen voldoende geprovoceerd zouden worden zou die roddel wel eens in alle aan de Republikeinen gerelateerde media kunnen komen.

Kavanaugh

De benoeming van Brett Kavanaugh liep voor de betrokkenen niet helemaal van een leien dakje, maar toen die eenmaal een feit was werden alle beschuldigingen van verkrachting aan zijn adres meteen gestaakt. Wat meteen ontmaskert waar de beschuldigingen voor dienden, namelijk om de benoeming te voorkomen, of in elk geval uit te stellen tot na de midterm-verkiezingen, zodat het proces verder zou gaan in een politieke omgeving die gunstiger was voor de Democraten. Maar dat mislukte allebei en Brett Kavanaugh zit in het Hooggerechtshof.

Pocahontas

Ronduit pijnlijk is de episode rond Elizabeth Warren. Beter bekend als ‘Pocahontas’, zoals Donald Trump haar noemt. De kwestie zeurt al een tijdje door en laatst heeft Elizabeth Warren een DNA-test laten doen om haar beweringen kracht bij te zetten. Ze vond dat ze dat moest doen, omdat ze in het verleden een academische positie bij de Harvard Law School heeft weten te bemachtigen die eigenlijk was bedoeld voor minderheden. Een DNA-test kon de claim op die academische positie rechtvaardigen en in het verlengde daarvan ook alle publieke verklaringen hierover.

Het resultaat was echter dat bleek dat Elizabeth Warren maar liefst 1 native American voorouder heeft en dat dit tenminste 6 tot 10 generaties geleden is. Iets wat opgaat voor heel veel, zo niet de meeste, blanke Amerikanen. Zij werd gezien als een populaire kandidaat om het op te nemen tegen Trump in 2020, maar met deze blamage lijken die kansen voor het moment verkeken.

Midterm-verkiezingen

Als laatste hebben we nog de aanstaande midterm-verkiezingen waarin de Republikeinen sterker staan dan over het algemeen in de Europese media wordt aangenomen. Deze periode lijkt het vooral populair te zijn om als politieke partij zo divers en zo jong mogelijk over te komen. De Republikeinen hebben deze hint begrepen en succesvoller dan de Democraten toegepast bij de selectie van hun kandidaten. Als het werkelijk zo is dat diversiteit kracht is, staan de Republikeinen er op dit punt beter voor dan de Democraten. Ook is de unanimiteit waarmee de Afro-Amerikaanse kiezer op de Democraten stemt aan het afbrokkelen en dit is heel gevaarlijk voor de Democraten. Die nadrukkelijk leunen op de “zwarte stem”, omdat ze maar 20 tot 30 procent van de Afro-Amerikaanse kiezer hoeven te verliezen om onverkiesbaar te worden. Dat iemand als Kanye West veel gezien wordt met Donald Trump is hier een symptoom van.

Enfin, de realiteit overtreft qua creativiteit de fictieserie House of Cards. Voor politiek entertainment hebben we dus Netflix niet meer nodig. En al die Volkskrant-, DeMorgen- en NRC-analisten die denken dat Donald Trump nog afgezet wordt? Ach, die kunnen het beste een andere baan gaat zoen, zeker voor wanneer Donald Trump herkozen is in 2020.