Europese Liberalen de vrienden van Al Qaida

Het is soms leuk en vooral boeiend om eens wat oudere teksten over een nog bestaand conflict te lezen. Zeker over Syrië waar er sinds de start van die oorlog in maart 2011 door de kranten de zowat grofste leugens mogelijk werden geschreven. Wie die oudere teksten vergelijkt met wat onze klassieke media nu zelfs al toegeven dan vallen bij sommigen de maskers zo af.

Koert Debeuf versus Aron Lund

Een van die figuren die de voorbije jaren grossierde in de meest onwaarschijnlijke fantasieën over deze oorlog is zeker Koert Debeuf, ooit woordvoerder van gewezen liberaal premier Guy Verhofstadt, de man die nu voorzitter is van ALDE, de vereniging van liberale partijen in het Europees Parlement.

Recent haalde de Amerikaanse professor Joshua Landis via Twitter en via zijn blog een verhaal van 19 maart 2013 van Koert Debeuf over Syrië weer boven water. (1) Het was een antwoord op een er eerder geplaatst stuk over die oorlog van Aron Lund.

Lund en Landis zijn twee onderzoekers die zich sinds jaren bezig houden met Syrië en tot de hierover beter ingelichte waarnemers dienen gerekend te worden. Lund schreef ook nadien nog een repliek op dit stuk van Debeuf. Beiden zijn samen te lezen, met daarbij nog tientallen soms bijtende reacties richting Debeuf. Leuke literatuur.

In zijn tekst van maart 2013 haalt Debeuf scherp uit naar Lund stellende dat het Vrije Syrische Leger (VSL) geen chaotische boel is zoals Lund opperde maar een goed georganiseerd en gestructureerd bevrijdingsleger is.

Hij baseerde zich daarbij op een serie gesprekken gevoerd tijdens drie korte voordien georganiseerde bezoeken aan het ‘bevrijde’ gebied waar zijn helden toen de baas waren. Zijn gesprekspartners waren een aantal leidende figuren van dat Vrije Syrische Leger daar, waaronder enkele ‘generaals’.

Hij beschuldigde Aron Lund er in feite van toe te geven aan de door hem als propaganda bestempelde verhalen van de regering in Damascus. En daar hoorde volgens hem ook de bewering bij dat Al Qaida er actief is.

Al Qaida en ISIS

Zo stelt hij dat de propaganda van Assad erg effectief is en dat de regering daar over dat Vrij Syrisch Leger beweert:

1. 1. 1. The FSA is chaos. So it’s Assad or chaos in Syria and the region;
      2. The FSA is a danger to minorities. Assad is the only guarantee for the security of minorities in Syria;
      3. The FSA is extremist. Assad is the only one who can keep out Al Qaeda.

Hij geeft wel in zijn kritiek op Aron Lund toe dat er een ‘extremistisch’ probleem is en schrijft

‘The growing importance of extremist battalions like Jabhat Al Nusra is a problem for the image and the organization of the FSA.’ (Het groeiend belang van extremistische bataljons zoals Jabhat al Nusra is een probleem voor het imago en de organisatie van het VSL)

Alsof hij toen al niet wist dat Jabhat al Nusra – nadien omgedoopt tot Hayat Tahrir al Sham – gewoon de naam was van de Syrische tak van al Qaeda. Maar hij wil die link voor de lezers zo te zien verzwijgen. Bovendien is dit geschreven na drie bezoeken aan die salafistische groepen in het begin van 2013 toen Al Qaida in Syrië nog één structuur was en het latere ISIS er deel van uitmaakte.

De interne oorlog bij Al Qaida zou kort na augustus 2013 uitbarsten toen men de Syrische oliebronnen had veroverd en er ruzie ontstond over deze toch wel aanzienlijke buit. Ook is het bekend dat Al Qaida al vanaf de eerste dag bij deze Syrische oorlog betrokken was. Wat hij als kenner van het dossier toen al had moeten weten.

Koert Debeuf vergelijkt het Vrije Syrische Leger in zijn stuk qua organisatiestructuur zelfs met dat van het Franse verzetsleger op haar hoogtepunt in 1943. Overal zijn er zoals toen in Frankrijk in Syrië eengemaakte militaire structuren beweerde de man. En in Idriss zag hij zelfs een nieuwe Bernard Montgomery, de Britse veldmaarschalk uit WO II, oprijzen!

Aron Lund, toen ook nog een verdediger van die opstand, heeft het dan ook gemakkelijk om Debeuf van antwoord te dienen en beschrijft o.m. de toestand van die opstandelingen in de provincie Homs. Hij telt er minstens 33 verschillende groepen.

Liwa Talbisa, Liwa Rijal Allah, Liwa Fajr al-Islam, Kataeb Ahl al-Athar (part of the Jabhat al-Asala wal-Tanmiya, a salafi alliance), Katibat Shuhada Tal-Kalakh, Katibat Mouawiya lil-Maham al-Khassa, Liwa al-Quseir, several subunits of Kataeb al-Farouq, several other small Syria Liberation Front factions which are allied to Kataeb al-Farouq, al-Murabitoun (the armed wing of the Homs Revolutionaries’ Union), Firqat al-Farouq al-Mustaqilla, Liwa al-Nasr, Katibat Thuwwar Baba Amr, Harakat al-Tahrir al-Wataniya, Jund al-Sham (Lebanese jihadis), armed groups affiliated to the Muslim Brotherhood (like Liwa Dar’ Ahrar Homs, Liwa Dar’ al-Haqq, and Liwa Dar’ al-Hudoud), Jabhat al-Nosra, the Syrian Islamic Front (including the five Ahrar al-Sham factions Katibat Junoud al-Rahman, Katibat al-Hamra, Katibat Ansar al-Sunna wal-Sharia, Katibat Adnan Oqla, and Katibat Ibad Allah; and Liwa al-Haqq and its subfactions, such as Katibat al-Ansar, Katibat al-Furati, etc) … and many others.

Ook blijkt uit het antwoord van Aron Lund dat Koert Debeuf die bezoeken deed in opdracht van ALDE, de liberale fractie in het Europees Parlement geleid door Guy Verhofstadt. En in die zin was deze repliek van Debeuf dan ook een neerslag van het rapport dat hij voor de liberale Europarlementsleden had gemaakt.

Verenigde Arabische Emiraten

Guy Verhofstadt zal later zelfs Salim Idriss, toen nominaal hoofd van dat Vrije Syrische Leger naar het Europees Parlement halen. Voor hem natuurlijk een gepast ogenblik om met een ‘goed doel’ nog eens de kranten te halen. Kort nadien zal men echter topmensen van dat Vrije Syrische leger op foto’s zien verbroederen met leiders van ISIS. Maar dat haalde onze pers natuurlijk niet.

Koert Debeuf werkt nu als Europees directeur voor het Amerikaanse in Washington gevestigde Tahrir Institute for Middle East Policy (TIMEP) dat zich vooral op Egypte lijkt te concentreren. Het land waar hij vanaf 2011 enkele jaren woonde.

Hier steunde hij o.m. de Moslimbroederschap en wist hij ooit fier in De Morgen te melden dat hij een afspraak had met een veteraan van die Salafistische groepen uit Afghanistan. Een goede kerel stelde hij want ze gingen een biertje drinken! Ook Europarlementslid Marietje Schaake van de Nederlandse liberale regeringspartij D66, een onderdeel van ALDE, is verbonden aan TIMEP.

Vraag is wie de financiers zijn van deze nieuwe Amerikaanse studiedienst. Want dat soort organisaties opzetten kost geld, heel veel geld. De senior fellow van TIMEP is een zekere Hassan Hassan, een man verbonden aan het Delma Institute en als adjunct werkend voor de opiniepagina’s van het dagblad The National, beiden uit Abu Dhabi in de Verenigde Arabische Emiraten (VAE). Ook hij steunt al jaren die Syrische Salafisten.

Bekend is dat al die Amerikaanse en Britse studiediensten door regeringen, vooral uit het Arabisch schiereiland, of door in politiek geïnteresseerde multimiljonairs worden gefinancierd. In die zin is een opiniestuk van Koert Debeuf van dit jaar 7 juni in De Morgen interessant. Hier bespreekt hij het conflict tussen Qatar en Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten. Met onder meer een blokkade door Saoedi-Arabië en de VAE van Qatar.

Daarin neemt hij het op voor Saoedi-Arabië en de VAE. Zo schrijft hij:

“Het gaat hier niet zomaar om wat onenigheid. Voor Saudi-Arabië staat momenteel niets minder dan het eigen overleven op het spel.”

Een schreeuw om hulp dus. Dit volgens hem wegens de steun van Qatar voor de Moslimbroeders die Saoedi-Arabië willen ondermijnen, en wegens de vermeende te nauwe relatie van Qatar met Iran, een dodelijk gevaar naar hij stelt, voor de familie al Saoed.

Een wel heel rare bewering. Alsof Qatar of de Moslimbroeders de dictatuur van de immens rijke en wereldwijd over zeer veel invloed beschikkende clan al Saoed in gevaar zouden kunnen brengen. Dit terwijl het toch duidelijk is dat het Saoedi-Arabië en de VAE zijn die brutaal hun wil willen opleggen aan Qatar.

Wie is hier de financier?

Het conflict van Qatar met Saoedi-Arabië en de VAE heeft een onverwacht voordeel in die zin dat het soms duidelijk maakt waar de loyaliteit van bepaalde opiniemakers over het Midden-Oosten ligt. Voor Chams Eddine Zaougui  is dat Qatar, voor Koert Debeuf ligt die zo te zien in Abu Dhabi en Riaad.

Voor de Salafistische heersers op het Arabisch schiereiland is het belangrijk om via allerlei opiniemakers in de VS en Europa het debat in hun richting te beïnvloeden. Vandaar het vele Arabische geld voor bijvoorbeeld het Britse Chatham House. En zoals The Financial Times onlangs onthulde is men daar bij die studiediensten niet bepaald transparant wanneer het op de financiën aankomt. Ook op de website van TIMEP zwijgt men hierover trouwens.

De reden voor die belangstelling voor deze ’specialisten’ vanwege bijvoorbeeld de familie al Saoed is begrijpelijk. Journalisten willen als ze teksten publiceren als kenner overkomen en om die indruk te versterken voegt men er dan wat citaten van vermeende ‘experts’ aan toe genre Chams Eddine Zaougui, Koert Debeuf en Montasser Alde’emeh.

Het maakt het verhaal geloofwaardiger zelfs al bevat het de grootst mogelijke onzin en staat het vol leugens. De indruk, het imago is belangrijk. De rest is onbelangrijk. Voor kranten tellen immers op de eerste plaats de verkoopcijfers, niet het gelijk of ongelijk.

Het is dus begrijpelijk dat men zwijgt over de financiering van die instellingen. Moesten de namen van de financiers achter de schermen van sommige van deze studiediensten bekend raken dan zou amper iemand hen nog geloven.

En dan hebben ze voor die Salafistische Arabische dictators geen nut meer en komt het voortbestaan van bijvoorbeeld Chatham House in gevaar en zo de broodwinning van al die ‘specialisten’. En wiens brood men eet…

Schaamteloos

Op het opiniestuk van Debeuf zijn pakken reacties gekomen. Een van een zekere Revenire geeft de sfeer van de meeste reacties goed weer. Deze schrijft:

Debeuf is covering for terrorism and a comparison to Charles DeGaulle and the Free French is absurd and insulting. Debuef is a man that European police agencies should be investigating for links to Al-Qaeda and the Muslim Brotherhood.

Debeuf neemt het terrorisme in bescherming en een vergelijking met Charles de Gaulle en het Vrije Franse Leger is absurd. Debeuf is een man die de Europese politiediensten zouden moeten onderzoeken wegens zijn contacten met al Qaeda en de Moslimbroeders.

Deze week barstte de etterbuil rond Libië eindelijk open. Het land van wijlen Khadaffi is nu een markt geworden waar men Afrikaanse zwarten koopt en verkoopt, vrouwen à volonté verkracht, foltert, mensen levend vilt en waar er op grote schaal een handel in menselijke organen floreert. Een zelden geziene hel.

Allemaal mede omdat figuren als Koert Debeuf, Jorn De Cock en Chams Eddine Zaougui stelden dat Khadaffi een dictator was die men maar best kon uitschakelen, lees vermoorden. In ruil ging men dan een beter, nieuw Libië krijgen. We weten nu wat ‘beter’ hier betekent. Maar geen probleem hoor.

Deze ochtend vrijdag 1 december citeerde De Standaard Koert Debeuf als ‘Libiëkenner’ over wat men dan met dat land moet aanvangen.(2) Een normaal mens zou na wat men hier mee hielp aanrichten zwijgen en zich in schaamte uit de publieke arena terugtrekken.

Maar voor de media is het gewoon een nieuw verhaal, lekker sappig dat extra papier doet verkopen. Juist zoals de moord op Khadaffi en de ‘bevrijding’ van het land in 2011 eveneens extra papier over de toonbank deed gaan. Iemand Mea culpa? Vergeet het! Het is gewoon big business.

Voor arrogante typetjes gelden nu eenmaal andere normen. Zij blijven beweren het best te weten wat men in het Midden-Oosten moet doen. Zwijgen misschien? En inderdaad, Revenire zou het wel eens bij het rechte eind kunnen hebben.

---

1) http://www.joshualandis.com/blog/the-free-syrian-army-is-growing-stronger-every-day-by-koert-debeuf-response-by-lund/#comment-1017194

Aron Lund is van origine een Zweed die er werkte voor o.m. het Swedish Institute for Interrnational Affairs en SIPRI, het Swedish International Peace Research Institute. In de periode van deze tekst werkte hij voor de Amerikaanse Carnegie Endowment for International Peace, een studiedienst die wereldwijd actief is om er de Amerikaanse belangen te verdedigen.

Tegenwoordig zit hij bij The Century Foundation, een andere Amerikaanse studiedienst die zich als ‘progressief’ voorstelt. Ten tijde van de publicatie van die tekst steunde hij nog mits wel wat voorbehoud de oorlog tegen Syrië. Nu neemt hij een meer neutrale positie in.

Zij het dat hij, zoals trouwens ook Joshua Landis, de ware relatie van de VS met Al Qaida en ISIS verzwijgt. Gezien hun grote kennis van het dossier duidelijk bewust. Wat natuurlijk dodelijk is voor hun geloofwaardigheid.

2) ‘Noodplan voor slaven in Libië’, De Standaard, Gissele Nath en Matthias Verbergt, 1 december 2017. Pagina’s 2 & 3.