Merkels asielbeleid levert Europa over aan grillen van Erdogan

Bondskanselier Angela Merkel geraakt inzake de asielcrisis steeds verder in een isolement. Ze weet evenwel van geen wijken en levert Europa daarmee over aan de grillen van de Turkse president Erdogan.

De lijsttrekkers van de CDU in de drie Duitse deelstaten waar in maart gestemd wordt voor de Landdag hebben inmiddels stuk voor stuk publiekelijk afstand genomen van Merkels asielbeleid. Met het oog op de desastreuze peilingen voor de CDU en met de het adem van de AfD in de nek hebben de regionale politici eieren voor hun geld gekozen. Daarbij nemen de Christendemocratische lijsttrekkers standpunten in die kort tevoren door de gevestigde partijen nog als ‘rechts-populistisch’ getypeerd werden. Het kan verkeren.

Hiermee brokkelt ook Merkels laatste bastion af, de steun die ze nog had in haar eigen partij. Nog op het partijcongres in december stelden de afgevaardigden zich 1000 tegen 2 achter de CDU-leider. Nu nemen prominente politici enige afstand.

De bondskanselier houdt niettemin vast aan haar beleid om de Duitse grenzen niet te bewaken. Haar verbetenheid in dezen blijkt ook uit de keuze van haar samenwerkingspartner, die de grensbewaking dan voor zijn rekening moeten nemen: Recep Tayyip Erdogan.

Uitgerekend Erdogan, door bondsdaglid voor Die Linke Sarah Wagenknecht treffend getypeerd als de vleesgeworden vluchtoorzaak. Turkije is in het Midden-Oosten dermate aan het stoken, dat zelfs zijn voornaamste bondgenoot Amerika zich er ongemakkelijk bij voelt. Via Turkije werd IS jarenlang van wapens en personeel voorzien. Toen Syrisch-Koerdische eenheden er bijna in slaagden de bevoorradingslijn van IS te doorsnijden, dreigde Erdogan met oorlog. Momenteel beschiet Turkse artillerie de Syrische Koerden, die naar het zuiden tegen IS oprukken, vanuit het noorden in de rug. Daarmee ondersteunt Turkije effectief de islamisten.

Tegelijkertijd zet Ankara de vluchtelingenstromen als wapen tegen Europa in, een Griekse minister sprak al van een “bombardement met mensen”. Aan de Turkse kust van de Egeïsche Zee heeft zich een omvangrijke mensensmokkelindustrie kunnen ontwikkelen, door de Turkse overheid het door de vingers ziet. Erdogans politiek is niet te overtreffen in valsheid en cynisme. NAVO-lid Turkije legt daarbij een agressiviteit aan de dag die de wereld aan de rand van een groot conflict tussen Rusland en het Atlantische blok kan brengen; Amerikaanse experts simuleren als scenario’s voor een derde wereldoorlog, zo meldt het Duitse dagblad Die Welt.

Maar om het falen van haar beleid maar niet toe te hoeven geven, wil de Duitse bondskanselier het lot van Europa in de handen van deze houwdegen leggen. Geen wonder dat ze zichzelf in de Duitse politiek steeds verder isoleert, zodat eerst de Beierse christendemocraten van de CSU en nu ook eigen partijgenoten afstand van haar nemen. Geen wonder ook dat Duitsland steeds geïsoleerder komt te staan binnen Europa, en eerst de Visegrad-landen en inmiddels ook Oostenrijk en diverse Balkanlanden hun eigen plan trekken. Als deze landen hun inzet goed coördineren kon Merkel het wel eens bijzonder moeilijk krijgen op de aanstaande EU-Turkije-top.