€19,50
«A thrilling novel from the first line to the last. The vicissitudes of the young Belgian writer related to Basque war children, is a narrative tense, exemplary in its structure and that oozes authenticity.» El Correo
«Lo que mueve el mundo contains a very attractive human matter. Little by little, is talking about moral issues and emotional, friendship, selflessness and quiet heroism, love…» El Cultural
«Closely tied to the aesthetics of Emmanuel Carrère and J. M. Coetzee, Kirmen Uribe wanted to pay tribute to a friend soon disappeared, to whom it is addressed, almost in a whisper, the narrator of the novel, to tell a story of memory and emotional resistance.» Babelia, El País
Product Description
Van de Baskische auteur Kirmen Uribe verschijnt in maart 2019 in vertaling het boek Wat beweegt de wereld? De roman is gebaseerd op het waar gebeurde verhaal van Robert Mussche. Hij was schrijver, oorlogsreporter en verzetsstrijder en hij kwam op 3 mei 1945 na een jammerlijke militaire vergissing bij een luchtaanval van de RAF om het leven, samen met duizenden gevangenen van Neuengamme.
Nieuwsblad.be schrijft hierover:
Kirmen Uribe (42) kreeg in 2009 voor zijn eerste roman Bilbao-New York-Bilbao de nationale Spaanse literatuurprijs. Uribe: ‘Ik kon toen twee dingen doen. Ofwel munt slaan uit die prijs en als een machine nieuwe boeken beginnen produceren. Ofwel wachten. Ik koos voor het laatste. Ik wilde wachten tot er zich een goed verhaal aandiende.’ Dat verhaal zou hem uiteindelijk naar Lochristi en Gent brengen, maar dan wel via een omweg langs Colombia.
‘Ik was op een poëziefestival in Medellin, waar ik een Baskisch oorlogskind dat in Colombia opgegroeid was, ontmoette. Ik voelde me verbonden en op het einde van het gesprek kreeg ik de vraag – het was eerder een dwingende suggestie – of ik niet over hen wilde schrijven. Over de Baskische oorlogskinderen, los ninos de la guerra .’
Johan Daisne
Het zaad voor die idee vond bij Kirmen Uribe een vruchtbare voedingsbodem. ‘Ik kwam in contact met de Baskische journalist Julio Flor. Die gaf me de goede raad om contact op te nemen met Carmen Mussche, uit Lochristi.’
Carmen Mussche is de dochter van Robert Mussche, geboren in 1912 in Wondelgem. Mussche raakte tijdens zijn humaniora in Gent goed bevriend met Johan Daisne, de schrijver. Ze deelden een gezamenlijke passie voor literatuur en andere kunstvormen. Ook Mussche werd schrijver. Hij publiceerde gedichten en werd later door de krant Vooruit als oorlogsverslaggever naar Spanje gestuurd. Terug in Gent gaf Mussche les aan Spaanstalige kinderen. Er verbleef bij hem thuis jarenlang een Spaans pleegmeisje, Carmen. Later moest het meisje, samen met andere oorlogskinderen, terug naar Spanje. Mussche hield aan het meisje zo’n goede herinneringen over dat hij zijn dochter, die in 1942 geboren werd, ook Carmen noemde. Carmen zou haar vader nooit echt goed leren kennen, want ze was amper drie jaar toen haar vader – onderweg van een gevangenenkamp – bij een bombardement omkwam.
Carmen Mussche: ‘Goed vijf jaar geleden kreeg ik het bezoek van de Baskische journalist Julio Flor. Hij wou er ginds een congres en een tentoonstelling rond opzetten en zocht documentatie. Omdat ook mijn eigen papa oorlogsjournalist geweest was, vond ik het wel boeiend om die man te helpen. Ik ben met hem ook naar Spanje getrokken. Ik wilde de familie van het pleegmeisje, Carmen, naar wie mijn vader mij genoemd had, ontmoeten. Dankzij die journalist is dat ook gelukt. En nu stuurde hij dus Kirmen Uribe op mij af.’
Goede vriend
Kirmen Uribe: ‘Het verhaal intrigeerde me enorm. Er waren veel gelijkenissen met mijn eigen situatie. Robert Mussche was een goede vriend van de schrijver Johan Daisne. Daisne verloor aan Mussche een goede vriend. Ook ik ben schrijver en had recent daarvoor mijn beste vriend, een filmmaker, verloren.’
Carmen Mussche: ‘Achteraf bekeken ben ik heel dankbaar om dit boek. Vroeger was ik niet zo fel bezig met het verleden van mijn vader. Ik sprak er niet vaak over. Maar naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de bevrijding ben ik de kampen gaan bezoeken en vanaf dat moment wilde ik wel zoveel mogelijk weten over mijn vader. Sommige mensen vinden het vreemd dat ik niet boos ben op mijn vader, omdat hij door in het verzet te gaan zichzelf in gevaar bracht. Maar ik ga er al mijn hele leven vanuit dat mijn vader altijd de juiste dingen gedaan heeft, vanuit een eerlijke, moedige overtuiging. Nu, na alles wat ik weet, ga ik daar nog altijd van uit. Nog meer zelfs. Mocht ik in dezelfde situatie komen, ik zou denk ik hetzelfde doen.’
Kirmen Uribe: ‘Mijn roman is een roman, maar dan wel gebaseerd op historische feiten. Locaties, namen, ik heb er naar gestreefd ze zo exact mogelijk te doen kloppen. Maar ik voegde er ook mijn fantasie aan toe.’
Carmen Mussche: ‘Maar ik ben erg gecharmeerd door het boek. Met dit boek heeft Kirmen Uribe voor mij nu echt een soort graf voor mijn vader gemaakt. Een plek waar ik naartoe kan.’
