Syrië – Noch bloemen, noch kransen

door | 11 april 2018

Ooit was het een van de lievelingsgroepen van het Westen, inclusief de media. Het Leger van de Islam van de familie Alloesh ging Damascus innemen en Saoedi-Arabië, Israël en de rest van de westerse alliantie het hoofd van ‘Het Beest’ Bashar al Assad op een zilveren plaatje bezorgen. Het werd zero. Dit Saoedische huurlingenleger bakte er niets van.

Veel vernielingen en doden dat wel, maar de strijd is gestreden. Zondag gaven ze zich dan aan het Syrische leger over nadat hun laatste verdedigingslinies doorbroken waren. De tijd van grote militaire parades in hun speeltuin in Oost-Ghouta is voorbij. De duizenden overgebleven vechtjassen mochten alleen nog met een persoonlijk wapen noordwaarts vertrekken. Ze kozen uiteindelijk toch voor de grensstad Jarabloes vlakbij Turkije.

Op de foto’s van die fameuze gifgasaanval in Douma zijn praktisch alleen baby’s, peuters en kleine kinderen te zien. Die bom moet blijkbaar op een kindercrèche zijn terechtgekomen. Als dat niet raak schieten is. Indien er ondertussen iemand een bed met daarop een gifgasbom heeft gezien dan mogen ze dat hier altijd komen melden. Dat journalisten die beelden zonder amper discussie voor waar namen toont de algehele onbekwaamheid van dit persgilde.

Het toont hun radeloosheid dat zij, uitgerekend het laatste Saoedische huurlingenleger in Syrië, als vluchtoord kozen voor die stad waar Turkije en de met haar bevriende bendes heer en meester zijn. Eerst was er niet verwonderlijk Turks verzet tegen hun komst.

De familie al Saoed heeft namelijk nog vorig jaar gepleit voor het in stukken hakken van Turkije met een onafhankelijke Koerdische staat los daarvan. Het is tussen Riaad en Ankara sindsdien nooit meer goed gekomen?

En kijk nu komt dat Saoedisch huurlingenleger bij Erdogan onderdak zoeken. Deze moet eerst kwaad geweest zijn maar achteraf veel binnenpretjes gehad hebben. De mannen van de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman die bij Erdogan om hulp komen smeken. Je moet maar durven!

Het moet in Ankara uiteindelijk feest geweest zijn. Over de gemoedstoestand in Riaad hebben we het dan maar niet. De kroonprins is nu bij de Franse president Emmanuel Macron: Kunnen ze op hun beider schouder uithuilen. Ocharmen, de sukkelaars.

Uiteindelijk stemde de regering Erdogan toch in met hun komst, vermoedelijk ook onder sterke Russische druk. En kijk, Turkije heeft al een oplossing gevonden voor dit op het eerste gezicht toch wel vervelende probleem. Al de leden van die terreurbeweging moeten bij aankomst nu ook hun persoonlijk wapen afgeven aan hun aartsvijanden van de andere terreurgroepen. Men kan zo al het vervolg raden: Een bloedbad.

Het is het definitieve einde van de westerse en Saoedische droom om Syrië volledig te vernielen en onder Israëlische controle te brengen. Een zware en historische nederlaag voor Washington en vooral het zionisme.

Het verklaart de hevige woede op Rusland van een wraakzuchtig Washington en Israël die hun nederlaag daar niet kunnen verkroppen. Niet dat men in Douma en Oost-Ghouta enige traan zal laten over het verdwijnen van het Leger van de Islam. Vandaag werden de voedselopslagplaatsen van het Leger van de Islam door de bevolking trouwens geplunderd.

Het was de diepe wens van de VS, Israël en haar bondgenoten in de media om na Saddam Hoessein en Moeammar Khadaffi ook het hoofd van Bashar al Assad te zien rollen. De weg naar een nieuw jihadistan. Maar dromen zijn bedrog. Dat bleek ook hier, het land was immers te sterk. Maar wat nu met die psychopaten van Ahrar al Sham, Al Qaida, enzovoort?

Verder is het nog steeds zoeken naar de plek waar die fameuze gifgasbom viel en zeker ook het bed waarop deze was neergekomen. Ook van de duizend en meer slachtoffers na twee dagen zoeken nog steeds geen spoor. Noch het Russische leger, het Rode Kruis of enkele van de in Syrië aanwezige VN-organisaties hebben al iets ontdekt. Het spook van Douma?

Van die 150 doden – zo stelde jihadistenvriend Guy Van Vlierden maandag toch in Het Laatste Nieuws – geen enkel spoor. Maar over die vergeefse zoektocht naar slachtoffers in onze media geen woord. Wie durft nu nog beweren dat ze niet bewust liegen? De Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OVCW) gaat nu op reis naar Syrië om het te onderzoeken.

Als ze nu eens een van de fameuze Belgische detectives meenamen, Van Zwam, Hercule Poirot of Kuifje. Of anders enkele van onze sterreporters als Jorn De Cock, Jens Fransen, Guy Van Vlierden en Rudi Vranckx. Wedden dat die laatsten in Douma wel gifgassen gaan vinden? Desnoods novitsjok, het nieuwste speeltje van de pers.

Rusland en Syrië dienden bij de VN-Veiligheidsraad ondertussen een motie in voor een onderzoek door de OVCW. De VS had het in de VN alleen maar over de zwaar te bestraffen misdaden van Rusland, Iran en het ‘beest’ Assad. Onderzoek hierover was voor haar pure tijdsverspilling. Nikki Haley, de Amerikaanse VN-ambassadrice, zei dat ze nooit nog dode kinderen op haar scherm wil zien. Behalve dan als ze uit Jemen komen?

Interesse voor een onderzoek van de zaak was er noch in Frankrijk, de VS of de westerse massamedia en bepaalde ngo’s. Die snakten bijna allen naar een zoveelste lekker bloedige oorlog. Met als idee: eerst schieten en dan denken. Het toont hun beschavingsniveau!