Transgenderisme, een nieuw geloof?

door | 4 januari 2021

Het verhaal van Nikkie Tutorials (LD 15.01.2020 “Steun voor dappere Nikkie”) leest als een geëngageerd pleidooi voor een authentieke identiteitskeus door de afwijzing van het geboortegeslacht. De innerlijke overtuiging overstijgt hier de feiten (het verschil tussen een XX- en een XY-chromosomenpaar) zoals het geloof in het eeuwig leven de biologische sterfelijkheid negeert. De ellende van die laatste keus is de rode draad in de geschiedenis van de mensheid. Het transgenderisme heeft geen grootboek van misdaden tegen de menselijkheid op haar conto. Evenzogoed: Het vervangen van de werkelijkheid door een inbeelding die wordt opgewaardeerd tot een positief bewustzijn (vroeger heette het geslachtsidentiteitsstoornis maar nu ‘genderdysforie’) dat naar de nu heersende norm een ingrijpende, complexe en ook kostbare medische behandeling rechtvaardigt – vanaf psychiatrisch consult waarna hormonale behandeling, plastische chirurgie etc., t/m stemmodulatie, alles ten laste van ons publieke zorgstelsel – zoiets verdient een kritische beoordeling. Zou de transgenderovertuiging ook door deprogrammering, redelijke argumentatie en een beroep op het gezonde verstand te genezen zijn? Los daarvan, de godgelovigen onder ons betalen de extra kosten van hun geloof door de bank genomen zelf. Waarom zouden dan transgenders de meerkosten van hun geloof mogen bekostigen uit de publieke middelen? En welke deuren hebben wij hiermee opengezet voor wie weet welke nog volgende identiteitsdysforiën? Kun je alleen ‘trans’ zijn vanwege geboorte in het verkeerde geslacht of is het ook mogelijk geboren te zijn in een verkeerd ras (eigenlijk blank maar geboren als neger, of andersom) en komen zulke transcondities dan ook in aanmerking voor plastische chirurgie?